Laat je de angst overheersen…..

Het is lente.
En de wereld is in de ban, letterlijk want contact met elkaar wordt ons afgeraden, maar ook in de ban van angst.

En dan weer merk ik hoe onze psyche werkt. Hoe het trucjes met je uithaalt. Want nu als ik nies of keelpijn heb denk ik: “oh nee, wat voel ik nog meer, ik lijk wel koortsig, dit is het, dit moet het zijn, ik heb het”
En weet je, soms denk ik: misschien moet ik het maar gauw krijgen, dan ben ik er vanaf, dan hoef ik niet meer argwanend om me heen te kijken, dan heb ik het gewoon gehad.

Soms heb ik het gevoel dat ik in de één of andere slechte film ben beland, dit kan toch niet waar zijn? En komen er om je heen weer complottheorieën opzetten, dat het opgezet is.
En angst, dat is niet erg, dat is een gezonde emotie. Daar is de situatie ook naar. Het onbekende, het niet weten wat er gaat gebeuren……
Het wordt pas erg als het gaat overheersen, als het je leven gaat beheersen, als je ineens niet meer kunt genieten.

Want ook dat is er nog steeds! De natuur ontwaakt langzaam, de vogels fluiten weer, de knoppen openen zich en blaadjes worden weer zichtbaar. Overal zie je de narcissen weer staan. En dan zingt mijn hart, want ja, het is gewoon weer lente aan het worden.

En laten we eens loslaten wat er moet. Wat er van onze kinderen terecht zal komen en ze achter de broek aan zitten met alle opgaven die we krijgen vanuit school.
Laat het los en geniet, het is voor ons al stressvol genoeg, laat staan voor de kinderen. Wat ze nu het meeste nodig hebben is ontspanning. Ook zij hebben allerlei emoties op dit moment. Het is dan wel vakantie maar met vriendjes spelen is er niet bij.
Ga er met je kind op uit, heb lol samen, ga koekjes bakken en naar het bos en verstil. Luister naar de natuur, naar de rust en geef ze vooral veel liefde en aandacht.
Deze zin die ik vanmorgen las zegt alles:
“als je met z’n allen langzaam loopt, kom je toch gelijk aan”!