Been there, seen it, done that!

Als kind was ik heel verlegen en onzeker. Onzeker over mijn uiterlijk, kleding, eigenlijk over alles wat ik was. Mijn lagere schooltijd was een fijne tijd, het was een leuke kleine school in ons dorp en er was een gezellige sfeer. Ik had een vast vriendinnetje waar ik veel mee deed maar het meeste van alles was ik bij de honden in het dierenasiel en bij de paarden. Van mensen werd ik onzeker, bij de dieren kon ik mezelf zijn, zij oordeelden of veroordeelden niet.

Op de middelbare school, waar ik samen met mijn vriendin heen ging, werden we veel gepest. Nare opmerkingen over de rode haren van mijn vriendin en over dingen die ik in mijn agenda schreef. Als we naar huis fietsten gingen er groepjes jongens voor ons fietsen, heel langzaam zodat wij niet door konden fietsen, ze duwden ons vaak zodat we vielen, trokken onze tassen van de fiets en gooiden deze in een weiland of op straat en als we ze wilden pakken werd er aan ons getrokken en geduwd en nare woorden gesproken. We durfden het niemand te vertellen want dat werd ons gezegd: als jullie iemand iets zeggen maken we jullie af. We waren bang, verdrietig en eenzaam, we hadden alleen elkaar en de liefde voor de paarden. Mijn vriendin kreeg een eigen paard waardoor het contact verwaterde. Eerder waren we altijd samen bij anderen paarden gaan verzorgen, nu moest ik alleen. Maar ik ging! Bij de paarden was ik een ander meisje, daar was ik zelfverzekerd en stoer. Ik durfde alles!

Zo ben ik mijn volwassen leven ingegaan, met alle gevolgen van dien. Ik trok foute mannen aan en trouwde al vroeg. Ik had geen geld meer voor paardrijlessen, dus zag geen paarden meer en raakte dieper en dieper verstrikt in mijn gebrek aan eigenwaarde. Ik scheidde, kreeg een nieuwe relatie en patronen herhaalden zich. Ik begon met mijn partner in het buitenland horecazaken maar niets maakte mij zelfverzekerder. Op mijn 35e kon ik eindelijk mijn eigen paard kopen. Het was Kolby. Met hem vond ik weer een stukje van mezelf terug. Nu op mijn 52e kan ik zeggen dat ik weet wie ik ben, dat ik tevreden ben met wie ik ben, dat ik niet perfect ben maar dat dit oké is. Het heeft me heel veel gekost om daar te komen.

En deze lange weg is nou net wat ik jouw kind niet gun! En daarom ben ik met horse4life begonnen. Samen met mijn paarden (het zijn er inmiddels 4!) ben ik dat luisterend oor voor jouw kind, ik weet wat het doormaakt, been there, seen it, done that! En gun het zo dat het al op jonge leeftijd mag weten wie het is, dat anders niet raar is maar mooi, dat het weer vertrouwen krijgt in zichzelf en weer in zijn kracht kan staan!

De paarden en ik willen je kind graag ontmoeten om het zijn kracht en moed weer te laten ontdekken!
Bel voor een afspraak: 0622274455
Of mail: horse4life@kpnmail.nl